Derem Şiiri

Dere konmuş adı bilinmez tarihten beri
Akmış Çarşambası deli deli
Kimileri silah tutmuş;
Buğday tutmuş ekmek tutmuş kimileri…

Demişler yıllar önce gel derelim
Sana bol topraklar verelim
Demiş söğüt gölgesi yoksa
Ben o toprakları ne ederim

Yiğidin harman olduğu yer demişler toprağıma
Taş ekmişim taş bitmiş
Namert konamamış kondurmamışım toprağıma
Tohum ekmiş kan biçtirmişim

İki eşkıya kurmuş köyümü Hamamlık'ta
Kervan geçmiş yol kesmişler zamanında
Velhasıl gavura da yer vermiş koynunda
Gavuru da kovmus benim dedem sonunda

Gün olmuş yadlık düşmüş içimize cahilce
Hani her insanın düşeceği halden
Ama koymamışız gardaşımızı darda
Tutmuşuz kolundan yere düşünce

Düğünlerimizde hep birlik olmuşuz
Daldırıp yufkayı bulgur pilavına
Soğana da vurup yumruğu
Sofra başında bir oturmuşuz

Cenazemiz olmuş toplanmışız
Birlik olmuş ağlamışız
Kokusu yapılmış kırk gün sonra
Dualarımızı aminle yollamışız

Dalamaz'ı vardır tarifi yoktur suyunun havasının
Eser rüzgarı hafiften saz çalarcasına püfülpüfül
Eşlik eder Çökeklik'den avazının çıktığı kadar bağıran
Gülsüz köyümde gül açtıran bülbül

HÜSEYİN DUMRU